Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Το μόνο καλό με αυτή τη ταινία είναι πως αποδεικνύεται πατάτα από τα πρώτα πέντε λεπτά και σε βγάζει από τον κόπο να παρακολουθήσεις την υπόλοιπη. Πραγματικα΄ δεν υπήρχε λόγος για να γυριστεί αυτή η ταινία. 100% προβλέψιμη, χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, καμία ανατροπή, καμία αγωνία, όλα είναι κλισέ, όλα είναι για γέλια. Ατάλαντη η Jessica Chastain με έναν αόρατο ρόλο να το επιβεβαιώνει...
Σκέφτομαι να Βάλω Τέλος (2020)
Τι να πω δε κατάλαβα τίποτα. Η ταινία φαινόταν λίγο κουλη απ'την αρχή αλλά έλεγα κάπως θα μας βάλει ο σκηνοθέτης στο νόημα. Αλλά οι σκηνές γινόντουσαν όλο και πιο ακαταλαβιστηκες και οι διάλογοι των πρωταγωνιστών: "τι θέλει να μας πει ο ποιητής"; Αν κάποιος έπιασε το μήνυμα της ταινίας ας μου το πει και μένα έτσι για να μου φύγει η απορία.. 2 ολόκληρες ώρες απορίας!..