Μην περιμένετε να δείτε ταινία τύπου Gravity με τη Νάταλι Πόρτμαν να αιωρείται στο διάστημα (ευτυχώς!). Η ταινία είναι περισσότερο ένα δράμα που λέει οτι είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία (και είναι) αλλά χρησιμοποιεί μόνο αυτά που χρειάζεται από την αληθινή ιστορία για να αποδοθεί όπως θέλει ο σεναριογράφος. Μπορώ να πω πως στην αρχή εντυπωσιάστηκα. Η πρώτη μισή ώρα μας έδειχνε...
Έμεινα έκπληκτος για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Ήξερα ότι ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε και η Κριμαία καταλήφθηκε από τους Ρώσους και ότι υπήρχε κάποιο είδος συνεχιζόμενης σύγκρουσης, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό. Περιγράφηκε κάπου ως μαύρη κωμωδία αλλά δεν βρήκα τον εαυτό μου καν να χαμογελά. Μπορεί να υπάρχει ένα γελοίο στοιχείο στην καφκική τρέλα που απεικονίζεται...
Οι Βράχοι της Ελευθερίας (2019)
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...