Ο Ολλανδός Paul Verhoeven επιβεβαιώνει ότι είναι ένας λαμπρός σκηνοθέτης της εποχής μας. Αυτή η ταινία περιγράφει τα δυνατά συναισθήματα, για το πάθος που μας έχει δώσει η φύση. Δεν πρέπει να το κρύβουμε, αυτή είναι η φύση μας. Επίσης αυτή η ταινία έχει να κάνει με το πώς μπορείς εύκολα να χειραγωγήσεις τους ανθρώπους με τη βοήθεια της θρησκείας, πώς κάποιος βγάζει πολλά χρήματα...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Γλυκιά Ζωή (2007)
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....