Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...
Ακόμα δεν μπορώ να περιγράψω την κατάσταση του μυαλού μου στο τέλος της ταινίας, ένα μείγμα έντονων καλών και κακών συναισθημάτων που με άφησε χωρίς ανάσα, μια κατάσταση σκέψης που μόνο οι σπουδαιότερες ταινίες μπορούν να σου αφήσουν και αυτή είναι μία από αυτές τις ταινίες! Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για να συζητήσουμε για την υπόθεση, που σε ένα σχόλιο όπως αυτό είναι απλώς...
Το Όνειρο Του Σκύλου (2005)
Η ταινια ονειρο του σκύλου είναι προσωπικά για μένα μια αριστουργηματικη ταινια του Αγγελου Φραντζή που υμνεί την Αθήνα και ιδίως την νυχτερινή Αθηνα ,σπουδαίοι ηθοποιόι,τελειο σενάριο καταπληκτικό χαρακτήρες και η σκηνοθεσία λειτουργεί με μαεστρία η κάμερα σε οδηγεί σε γωνιες που δεν φανταζόσουν, σου δείχνει μια άλλη αθηνα που αξίζει να ανακαλύψεις και με τα συν και με τα μείον...