Ο Ρίτσαρντ Γκιρ ξεκινώντας με αυτή τη γελοία περούκα δεν πείθει για τίποτα από όλα αυτά που υποδύεται. Ποτέ δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση ως ηθοποιό καθώς το όνομα του το απέκτησε κυρίως με χαζό ταινίες και όλες οι ταινίες που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια προδίδουν φανταχτερά την έλλειψη ερμηνευτικού κύρους. Η ταινία ακολουθεί την τύχη του πρωταγωνιστή της. Ένα συνηθισμένο...
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Collateral: Η Διαδρομή (2004)
Ακόμα μια ταινία στην οποία ο μόνος που ξέρει καλό σημάδι είναι ο πρωταγωνιστής ο οποίος με περίσσεια άνεση εξολοθρεύει τους πάντες. Ωστόσο, εδώ ο Τομ Κρουζ τα πάει καλά, καθώς παίζει ένα ρόλο που του πάει, αυτόν του εκτελεστή, αρκετά πειστικά. Επίσης καλά παίζει και ο Τζέιμι Φοξ στον ρόλο ενός απλού και καθημερινού ταξιτζή. Η ιστορία είναι σχετικά πρωτότυπη, η σκηνοθεσία πολύ καλή,...