Εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι υλικό για Oscar. Είναι μια συνηθισμένη ταινία ομηρίας παρόμοια με τη σειρά Die Hard. Υπάρχουν μερικές αρκετά αξιοπρεπείς σκηνές δράσης και μερικές που απλά δεν έχουν νόημα και, αφού τις δείτε, θα μείνετε κάπως μπερδεμένοι. Παρόλα αυτά, είναι μια καλή ταινία. Το καλύτερο μέρος της είναι απροσδόκητα ο κακός. Ο Powers Boothe παίζει τον επικεφαλής...
Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Η Λεπτή Κόκκινη Γραμμή (1998)
Πρόκειται για μία από τις πιο εκπληκτικές και φιλοσοφικά τολμηρές πολεμικές ταινίες που έχουν φτιαχτεί ποτέ, με τεράστια (σήμερα, αλλά και τότε) ονόματα ηθοποιών. Το 1978, ο Terrence Malick ως σεναριογράφος έγραψε το επιτυχημένο κλασικό "Ημέρες ευτυχίας". Για τα επόμενα 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ο Malick δεν έκανε ούτε μία ταινία, μέχρι την κυκλοφορία αυτού του έπους του...