Επιτρέψτε μου να πω ότι μόνο η πρώτη ώρα αυτής της ταινίας με είχε κολλημένοι και απλώς ήξερα ξεπερνά την προκάτοχό της όσον αφορά την ιστορία και την δράση. Μετά από περίπου 2 ώρες άρχισα να αναρωτιέμαι πότε ή αν θα υπάρξει κορύφωση. Κάποιες σκηνές έμοιαζαν να διαρκούν πάρα πολύ. Πραγματικά δεν χρειαζόμασταν όλες τις σκηνές του Peter B. Parker και του παιδιού του. Εγώ προσωπικά...
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Πελαργοί (2016)
Μου πήρε κάμποσο καιρό για να καταλήξω πως πρόκειται για την ευφυέστερη παιδική ταινία που έχω δει. Πανέξυπνοι διάλογοι, πανέξυπνο σενάριο και πανέξυπνο χιούμορ - κάποια από αυτά είναι λίγο δύσκολο να τα "πιάσει" ένα παιδί 10 ετών - ακόμα και με την ελληνική μετάφραση σε μια παραγωγή της Warner Bros που δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τους γίγαντες Disney και Pixar. Πιστεύω λοιπόν...