Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Αν και το The Martian διαδραματίζεται σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, έχω αμφιβολίες σχετικά με το αν μπορώ να το χαρακτηρίσω ως επιστημονική φαντασία. Ένα από τα καλύτερα πλεονεκτήματα της ταινίας είναι ότι βασίζεται σε όσα γνωρίζουμε για το τοπίο και την ατμόσφαιρα του Άρη σε αυτή τη χρονική στιγμή. Είναι ένας έρημος πλανήτης με νερό και χωρίς ζωή όπως τον ξέρουμε. Σε σύγκριση με...
Φονικές Μηχανές (2018)
Πως και πως περίμενα να δω αυτή την ταινία. Με ένα πολύ εντυπωσιακό τρέιλερ, όπου ολόκληρες πόλεις κινούνταν πάνω στο χώμα, το concept της ταινίας φάνταζε τόσο ενδιαφέρον. Οι προσδοκίες μου εκπληρώθηκαν μόνο για τα 10-15 πρώτα λεπτά. Μετά τα πράγματα μπερδεύτηκαν. Δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στις ανούσιες προσωπικές ιστορίες των ηρώων, ενεπλάκησαν χωρίς λόγο κι άλλοι ήρωες και οι εικόνες...