Ο Νίκολας Κέιτζ χάνει τον 7χρονο γιο του σε ένα καρναβάλι αποκριών στους δρόμους της Νέας Υόρκης και αργότερα ανακαλύπτει ότι όλα προκλήθηκαν από μια Ιρλανδή μάγισσα που θανατώθηκε τον 17ο αιώνα. Μου αρέσει ο Νίκολας Κέιτζ, πάντα "βλέπεται" παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται σε κάποιες πραγματικά αποτυχημένες ταινίες. Αυτή εδώ δεν είναι κακή ταινία αλλά ούτε και καλή. Το πιο τρομακτικό...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν (2023)
Επιτρέψτε μου να πω ότι μόνο η πρώτη ώρα αυτής της ταινίας με είχε κολλημένοι και απλώς ήξερα ξεπερνά την προκάτοχό της όσον αφορά την ιστορία και την δράση. Μετά από περίπου 2 ώρες άρχισα να αναρωτιέμαι πότε ή αν θα υπάρξει κορύφωση. Κάποιες σκηνές έμοιαζαν να διαρκούν πάρα πολύ. Πραγματικά δεν χρειαζόμασταν όλες τις σκηνές του Peter B. Parker και του παιδιού του. Εγώ προσωπικά...