Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
ο μικρος ραουφ ψαχνει να αγορασει ενα ροζ μαντηλι για να το χαρισει στη ζανα που αγαπουσε ομως δεν το βρηκε .οταν ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ η ζανα οραουφ γεμισε το φερετρο με ροζ λουλουδια....ετσι τελειωσε το ΡΟΖ.καλο ταξιδι ραουφ και ζανα μαζι με ΡΟΖ.........ΙΣΩΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΒΡΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΡΑΟΥΦ.....
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...