Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας επικρατεί ένα πέπλο μυστηρίου. Η ατμόσφαιρα σκηνοθετικά είναι συνεχώς μελαγχολική και βαριά, ακόμα και απόχρωση της εικόνας είναι σε παλ, μουντά χρώματα. Ομολογώ πως ακόμα και μέχρι 10 λεπτά πριν το τέλος ήμουν συνεχώς ευχάριστα προβληματισμένος για το πως θα εξελιχθεί και κάθε λεπτό είχε την έντασή του και την αγωνία του. Ο Λίαμ Νίσον δεν μας έχει...
Σέρλοκ Χολμς 2: Το Παιχνίδι των Σκιών (2011)
Όπως κι αν το βλέπεις, αυτή η ταινία είναι αρκετά καλή. Μου άρεσε πολύ από το άνοιγμα των τίτλων μέχρι το τέλος. Τι πειράζει αν η ηθοποιία είναι λίγο υπερβολική ή αν υπάρχουν πολλές εκρήξεις και σφαίρες και βόμβες; Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική δίωρη ταινία. Ο χαρακτήρας του Moriarty είναι αρκετά ανατριχιαστικός και παίζεται με αυτοσυγκράτηση, ο Χολμς είναι πάνω...