Μεγάλα ονόματα σε ένα προσφιλές θέμα σε μια ταινία που αποτυγχάνει να διατηρήσει τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Έχοντας ήδη καλύψει όλες τις πτυχές του πολέμου, το Χόλιγουντ θεώρησε πως η ανάκτηση των κλεμένων από τους Ναζί έργων τέχνης, θα μπορούσε να γίνει το θέμα μιας ακόμα παραγωγής. Το κωμικό στοιχείο της ταινίας σαμποτάρει κάθε ίχνος αγωνίας και δράσης, προσφέροντας μια πολύ...
Η ταινία είναι όντως χάλια. Έχουν μπερδέψει ιστορία με φαντασία και εξωπραγματικούς χαρακτήρες κάνοντας το ένα πράγμα που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου. Όλα είναι οπτικά εφέ, τα πάντα είναι γυρισμένα σε στούντιο και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και κακοφτιαγμένα. Για τους ηθοποιούς τι να λέμε... είναι πραγματικά για γέλια. Υπάρχει κάτι καλό στην ταινία;...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...