Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ
Το καλύτερο που μπορώ να πω για αυτήν την ταινία είναι ότι φαινόταν πραγματική και τα συναισθήματα μεταφέρθηκαν σωστά. Ο Jim Broadbent είναι σπουδαίος ηθοποιός και στη πραγματικότητα, αυτός ήταν ολόκληρη η ταινία. Δεν υπήρχαν όμως καθόλου λαμπερές ή έντονες στιγμές. Ούτε μια, η ταινία φαίνεται τελείως επίπεδη, χωρίς άκρα ή προβληματισμούς. Επίσης είχε πάρα πολλά flashbacks προκειμένου...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...