Μια χαριτωμένη ιστορία ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα, που από μέθυσος και καταστροφικός, γίνεται ο κλασικός αγαπημένος από τον κόσμο ήρωας. Η ταινία ξεκινά καλά (όσο καλά μπορεί να ξεκινά μια ταινία που ο σούπερ ήρωας είναι ο Γουίλ Σμιθ), αλλά κάπου στη μέση, όταν αποδεικνύεται ότι και η Σαρλίζ Θέρον είναι αντίστοιχα του ίδιου είδους σούπερ ηρωίδα με τον Χάνκοκ, τα πράγματα μπερδεύουν...
Απορίας άξιο πως ο Σβαρτσενέγκερ στα τελευταία χρόνια της καριέρας του αποφάσισε να παίξει σε μια τριτοκλασάτη ταινία δράσης με συνπρωταγωνιστές κάτι άθλιους χαρακτήρες συνοδευόμενη ένα ακόμα χειρότερο μοντάζ. Ειδικά, όταν μόλις ένα χρόνο πριν, τα είχε πάει πολύ καλά με το "Μη μου χαλάς τη μέρα". Η ταινία με το ζόρι βλέπεται αν είσαι πάνω από 15 χρονών
Μόνο Χίλιες Λέξεις (2012)
Κάποιοι ίσως απογοητευτούν επειδή θα ήθελαν να δουν μια κλασική κωμωδία στυλ Eddy Murphy. Το θέμα είναι ότι αυτό δεν είναι κωμωδία είναι ένα δράμα με πολύ καλό μήνυμα. Μου άρεσε ο Eddy Murphy στις πρώτες του ταινίες, ήταν μια μηχανή γέλιου και εξακολουθεί να είναι, αλλά τα αστεία παραμένουν ίδια και η κωμωδία έχει προχωρήσει. Για τον λόγο αυτό δεν μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι...