Το Μέσα στον Κυκλώνα δεν ήταν μια ταινία για την οποία περίμενα πολλά. Ήθελα απλώς να διασκεδάσω βλέποντας τεράστιους ανεμοστρόβιλους να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Και αυτό είναι που πήρα ως επί το πλείστον σε αυτή την ταινία. Τα πρώτα 15 λεπτά αυτής της ταινίας ήταν πραγματικά άσχημα, ο διάλογος ήταν φρικτός, οι χαρακτήρες ήταν ενοχλητικοί και η πλοκή ήταν εντελώς...
Ανάμικτα τα συναισθήματα, είναι σαν να ξανατρώς κάτι που είχες δοκιμάσει μόνο μια φορά πολύ πολύ παλιά και είχες ενθουσιαστεί....απογοητεύτηκα.....την ειδα μεχρι τελους λογο Σβαρτσ και Λιντα....περιμενες πως και πως αυτο το ''ουαααοουυυυυ'' οπως ''τοτε'' στο 1 & 2 ,αλλα μουφα....αν δεν την παρει ο Κάμερον στα ''χερια του'' μονο απο salvation θα πρεπει να περιμενουμε κατι αξιολογο......
Το Έθνος του Ενός Παιδιού (2019)
Για μένα, η πολιτική του ενός παιδιού είχε νόημα όταν ήμουν νεότερος και δεν ήξερα και πολλά. Διορθώστε τον υπερπληθυσμό περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Εύκολο, σωστά; Οι ατομικές ελευθερίες είναι λιγότερες στην κομμουνιστική Κίνα - ο υπερπληθυσμός δεν βοηθά στο συλλογικό καλό αλλά στο ατομικό. Τελικά, μήπως οι περισσότεροι Κινέζοι απλώς συσπειρώνονταν και θυσιάζονταν...