Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής (2015)
Μετά από μια ενεργειακή κρίση, ο κόσμος έχει καταστραφεί και ο πολιτισμός έχει καταρρεύσει. Σε έναν μετα αποκαλυπτικό κόσμο στον οποίο η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία, σε αντίθεση με το νερό, το πετρέλαιο και τα πυρομαχικά που είναι οι βασικές αξίες επιβίωσης, ένας επιζών, ο Τομ Χάρντι (στον ρόλο του Max Rockatansky) κυνηγημένος και φυλακισμένος από τους φρικιαστικούς War Boys...