Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Into the Night (2020)
Είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο τύποι θεατών που αξιολογούν διαφορετικά αυτή τη σειρά. Εκείνοι που αναλύουν υπερβολικά κάθε πράγμα και θέλουν να επισημάνουν κάθε κενό στο σενάριο και κάποιοι σαν εμένα που θέλουν απλώς να παρακολουθήσουν κάτι περιπετειώδες. Το είδα απλώς επειδή το Netflix μου έστειλε μια ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι προστέθηκε στη λίστα, οπότε σκέφτηκα...