Από τις πιο βαρετές και χωρίς νόημα ταινίες με θέμα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που έχω δει μαζί με τον Κώδικα των Ναβάχο και το Κάποτε Ήμασταν Στρατιώτες. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο σχόλιο η βασική μάχη εξελίχθηκε σε ένα μικρό κομμάτι γης και τα ανοιχτά πλάνα σε όλη την ταινία ήταν ελάχιστα. Αυτό είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα καθώς ποτέ δεν είχαμε τη μεγάλη εικόνα της μάχης....
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Πατέρας (2020)
Μια πολύ καλή ταινία,ταινία που σε κρατάει σε αγωνία δείχνει την διαφθορά της εξουσίας, καθώς επίσης ότι όταν ο άνθρωπος έχει εξουσία δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον που δεν έχει τα απαραιτητα. Ο πατέρας με εξέπληξε με την ηρεμία και την πραότητα που δέχεται το κάθε χτύπημα από την πρόνοια. Επίσης θέλει να μας δείξει την ανελγησια της κάθε εξουσίας στα προβλήματα του λαού της....