Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Πραγματικά μια μεγαλειώδης ταινία, τόσο για τη δραματική ιστορία της όσο και κινηματογραφικά για τις ερμηνείες της. Πέρα από το άξια κερδισμένο Όσκαρ της Τζούλιαν Μούρ, να επισημάνουμε και τις εμφανίσεις του Άλεκ Μπάλντουιν σε έναν πολύ ήρεμο και υποστηρικτικό ρόλο, αυτό του συζύγου και τις Κρίστεν Στιούαρτ, του μαύρου πρόβατου της οικογένειας που έχει όμως τη πιο ουσιαστική σχέση...
Γυάλινο Κάστρο (2017)
Ως αδερφή κάποιου που μοιάζει πολύ με τον Ρεξ, βλέποντας την ταινία συγκινήθηκα, ενοχλήθηκα, πληγώθηκα και θυμήθηκα εμένα καθώς ζούσα με έναν απρόβλεπτο, έξυπνο, ασταθή και μερικές φορές πολύ γοητευτικό άνδρα. Τα παιδιά του, αν και ανεξήγητα, τον αγάπησαν, αλλά εξακολουθούν να ζουν με τις συνέπειες της ταραχώδους ζωής τους. Αυτή η ταινία, κατά τη γνώμη μου, ήταν υπέροχη. Ήταν πολύ...