Πρόκειται για μια λεπτομερής και ρεαλιστική απεικόνιση των ορειβατών - όλων των επιπέδων - που αντιμετωπίζουν τις χειρότερες πιθανές συνθήκες, σε ύψη και κλίματα που φαίνονται σχεδιασμένα για να εξολοθρεύσουν το ανθρώπινο σώμα. Θα μείνω σ αυτό ως ιδέα και στα πολύ εντυπωσιακά εφέ της ταινίας, αλλιώς το σενάριο είναι "μαγειρεμένο" σε κλασικές συνταγές
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Μακρινός Ορίζοντας (1992)
Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...