Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου