Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ακίνητο Ποτάμι (2018)
Συγκλονίστηκα με το έργο και ιδιαίτερα με εκείνη την στιγμή που το ζευγάρι παρά τρίχα έχασε την ευκαιρία να δώσει μια δεύτερη δυνατότητα στην σχέση του,γιατί ...τα πάντα χάθηκαν από λάθη και πάλι από λάθη...Τελικά...η κάθαρση, στα παγωμένα εδάφη της Σιβηρίας, δεν επηλθε από τις διάφορες και από τα λάθη.Παλι από τα λάθη και από τις διαφορες. Αλλά Άγγελε Φραντζή,αυτό ήθελες να...