Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Ο Fraser μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ελαφρές χαζοκωμωδίες. Σε αυτήν εδώ πρωταγωνιστεί σε ένα πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο σενάριο, αυτό στο οποιο πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Χαριτωμένη και εύπεπτη η ταινία, μας βοηθάει να περάσουμε ευχάριστα τη μιάμιση ώρα που διαρκεί. Πανέμορφη η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ (αυτή και η Κίρα Νάιτλι νομίζω ότι είναι οι πιο όμορφες ηθοποιοί του...
Αόρατη Κλωστή (2017)
Όταν τέλειωσε η ταινία έψαχνα να βρω μήπως έβλεπα κάποια άλλη βερσιόν της, αλλά τελικά έβλεπα αυτή. Δεν έχω καταλάβει γιατί έγινε τέτοιος ντόρος με αυτή. Αξιοπρεπής, με ωραία μουσική και ωραίους χαρακτήρες, αλλά όχι τόσο δυνατή όσο θα περίμενε κανείς με τόσα που έχουν ειπωθεί. Αξίζει να τη δείτε μια φορά