Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Πόσες φορές πια θα δούμε παράλληλες ρομαντικές ιστορίες που εξελίσσονται στη Νέα Υόρκη με τις ίδιες ανατροπές και το ίδιο happy ending; Και με τους ίδιους ηθοποιούς μάλιστα! Η ταινία κυκλοφόρησε το 2008 όταν ήδη είχαν βγει αρκετές τέτοιου είδους ταινίες. Παραμένοντας η συνταγή βαρετή αλλά επιτυχημένη μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει άλλες τόσες. Προσωπικά πιστεύω ότι αν κάποιος έχει...
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...