Επτά χρόνια μετά την επιτυχία της ταινίας Μικρά Αθώα Ψέμματα (Les Petits Mouchoirs) έρχεται η πολυαναμενόμενη συνέχεια και φαίνεται οτι άξιζε τον κόπο να περιμένουμε. Η επιτυχία της δεν είναι στην μάλλον προβλέψιμη πλοκή της, αλλά στη χημεία στην οθόνη, στους χαρακτήρες στους οποίους αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας και την εκπληκτική ζεστή ατμόσφαιρα που κάνει κάποιον...
Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
Απόλυτη Ευφυΐα (2011)
Η ταινία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Ο διάλογος είναι συγκρίσιμος με το Κοινωνικό Δίκτυο στην πολυπλοκότητα και την απόδοση, η υποκριτική ήταν εξαιρετική (δεν άξιζε Όσκαρ αλλά έκανε τη δουλειά πολύ καλά), Μουσική / Ήχος ήταν πολύ ευχάριστα και μοναδικά, η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη, αλλά το μοντάζ ήταν το καλύτερο και σίγουρα έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ. Μεγάλα ονόματα οι δύο...