Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
Απλά αξιολύπητη. 35 χρόνια μετά το αυθεντικό Ghostbusters, το Χόλιγουντ αναμασά ένα εξαιρετικό για την εποχή του σενάριο, με άγνωστους πρωταγωνιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τη τότε παρουσία των Μπιλ Μάρει και Σιγκούρνι Γουίβερ. Τα οπτικά εφέ των φαντασμάτων είναι σαφώς και αναμενόμενα καλύτερα, αλλά αυτό που μένει (εκτός από την απογοήτευση) είναι η νοσταλγία για το πρωτότυπο....
Οι Περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν (1988)
Μακραν η πιο υπέροχη ταινία περιπέτειας και φαντασίας της δεκαετίας του '80 και προσωπικά η πιο αγαπημένη μου.. Ως παιδί ηταν η πρώτη ταινία που θυμάμαι να βλέπω και να με συγκινεί σε τοσο μεγαλο βαθμό που την επομενη μερα την περιέγραφα με απίστευτο ενθουσιασμό στους φίλους μου! Ενα παραμυθένιο αριστούργημα απο την αρχη ως το τελος που σε παρακινεί να ονειρευτείς πως γίνεσαι κι...