Χαίρομαι που δεν χρειάστηκε να πληρώσω για να δω τη ταινία. Ξέρω ότι είναι μια καρχαριοταινία (με ένα νέο είδος καρχαρία που ονομάζεται Meg από το Megalodon) και ξέρω τι να περιμένω, αλλά αυτό ήταν τόσο προβλέψιμο που κάθε 5 λεπτά ήξερα τι θα συμβεί στην επόμενη σκηνή και κάθε φορά που έπεφτα μέσα! Και το μεγάλο αναμενόμενο κλισέ: μπορεί ο Meg να είναι ο κυρίαρχος του βυθού, αλλά...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα (2021)
Το σκηνικό είναι Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Νεανική κουλτούρα. Η γρήγορη ζωή της Γενιάς Υ. Φιλοδοξίες. Ματαιοδοξία. Εγωιστικός θαυμασμός της εξιδανικευμένης αυτοεικόνας και χαρακτηριστικών κάποιου. Σεξ. Αγάπη. Μοναξιά. Σε σενάριο και σκηνοθεσία του βετεράνου Γάλλου σκηνοθέτη Jacques Audiard και γυρισμένο κυρίως σε ασπρόμαυρο, το Les Olympiades, Paris 13e (2021) είναι προσαρμοσμένο...