Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Μπίλε (2018)
Η ταινία είναι εξαιρετική σε όλα τα επίπεδα. Καθώς την έβλεπα, αναρωτιόμουν γιατί ασχολούμαστε με τις τιποτένιες σύγχρονες αμερικάνικες ταινίες, όταν ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει τέτοια κρυμμένα διαμάντια... θα μου απαντήσετε "γιατί είναι κρυμμένα"! Σωστά. Ευτυχώς για όλους εμάς, υπάρχει η ΕΡΤ η οποία παίζει πολλές τέτοιες ταινίες. Για τη ταινία τώρα: Το «Bille» είναι μια ιστορί...