Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...
Θα συμφωνήσω με τον Αντώνη η ταινία όντως θυμίζει το Heat. Θα συμφωνήσω όμως και με τον proteus για τον αποτυχημένο ως πρωταγωνιστή Gerard Butler, που ακόμα για μία φορά δεν έχει τίποτα να προσφέρει ως ηθοποιός. Η υπόθεση χιλιοπαιγμένη, βρώμικες συμμορίες, βρώμικοι αστυνομικοί, ληστείες, κυνηγητό στους δρόμους και έναν μεγαλεπήβολο τίτλο για να προσελκύσει κοινό. Δεν είναι η χειρότερη...
Μια Ενοχλητική Αλήθεια 2 (2017)
Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...