Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
The International (2009)
Είχα σχεδόν μηδενικές προσδοκίες για αυτήν την ταινία. Είχα δει μια ή δύο διαφημίσεις και φαινόταν συμβατική στην καλύτερη περίπτωση, αδιάφορη στη χειρότερη. Τα τρέιλερς σίγουρα δεν τη δικαιώνουν. Αρχίζει έξυπνα και δεν σταματάει. Δεν θα απολαύσουν όλοι την αγωνιώδης διάθεση, αλλά βρήκα την ταινία έντονη. Βοηθάει ότι ο Clive Owen είναι πιστευτός ως πρωταγωνιστής και είναι ιδιαίτερα...