Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...
Εάν έχετε διαβάσει τα βιβλία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα τη λατρέψετε! Περιλαμβάνει τόσο έξυπνα τόσες πολλές σημαντικές σκηνές, παρόλο που προφανώς δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να συμπεριληφθούν τα πάντα. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μου άρεσε η νέα δυναμική της προσθήκης του Trevor στην ιστορία, αλλά ο Dylan το κάνει αδύνατο να μην τον αγαπήσετε. Η Jo είναι απολύτως καταπληκτική...
Το Νησί των Καταραμένων (2010)
Το 1954, ο ομοσπονδιακός αστυνομικός Teddy Daniels και ο νέος συνεργάτης του, Chuck Aule, ταξιδεύουν από το Σιάτλ στο νησί Shutter, ένα νησί-φρούριο, για να ερευνήσουν την εξαφάνιση μίας ασθενούς εκεί, της Rachel Solando. Η Rachel είχε μεταφερθεί στο ίδρυμα Ashcliffe, για ψυχικά διαταραγμένους επικίνδυνους εγκληματίες, γιατί έπνιξε τα τρία παιδιά της. Ο Teddy είναι βετεράνος στρατιώτης...