Πραγματικά μια μεγαλειώδης ταινία, τόσο για τη δραματική ιστορία της όσο και κινηματογραφικά για τις ερμηνείες της. Πέρα από το άξια κερδισμένο Όσκαρ της Τζούλιαν Μούρ, να επισημάνουμε και τις εμφανίσεις του Άλεκ Μπάλντουιν σε έναν πολύ ήρεμο και υποστηρικτικό ρόλο, αυτό του συζύγου και τις Κρίστεν Στιούαρτ, του μαύρου πρόβατου της οικογένειας που έχει όμως τη πιο ουσιαστική σχέση...
Αυτό θα γίνει ένα κλασικό κάλτ! Τόσες πολλές αξιόλογες ατάκες και ξεκαρδιστικές στιγμές! Σουρεαλιστικά, ανόητα, και η Κέιτ και ο Ματίας είναι και οι δύο εκπληκτικά καλοί - διακριτικοί και σημαντικοί ταυτόχρονα, με τρελή χημεία. Η πλήρης αποκάλυψη: είμαι θαυμάστρια της δουλειάς του Matthias εδώ και πολύ καιρό. Λατρεύω τη φυσκότητά του. Χρησιμοποιεί τη στάση και την κίνησή του για...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά