Κάθε sequel του Jarhead και χειρότερο. Αμερικανοί στρατιώτες στη Μέση Ανατολή ενάντια σε φανατικούς τζιχαντιστές. Τόσο πρωτότυπο. Σα να βλέπεις shoot-em up στον υπολογιστή, χωρίς να παίζεις εσύ. Ανύπαρκτο σενάριο, αδιάφοροι (και ίσως κακοί) πρωταγωνιστές, καμία σκηνοθεσία σε μια λαίλαπα πυροβολισμών και σκοτωμών χωρίς νόημα.
Πρώτον, αυτή η ταινία μοιάζει με μια παραγωγή του εργοστασίου σκουπιδιών της Europacorp. Θα σκεφτόμουν τον Pierre Morel ή τον Louis Leterrier ως σκηνοθέτες. Ναι, μοιάζει πολύ με ένα TAKEN ή άλλα σκουπίδια από το άλλο εργοστάσιο των σκουπιδιών του Besson, όλες αυτές οι ταινίες δράσης με Αμερικανούς ηθοποιούς και διαδραματίζονται στο Παρίσι. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, Η Μέρα της...
Ευλογημένη Τρέλα (2018)
Κλασσική ιταλική κωμωδία, από αυτές που βγαίνουν κατά δεκάδες κάθε χρόνο στην Ιταλία. Η ιστορία γνωστή, ο μεσήλικας πρωταγωνιστής αντιλαμβάνεται οτι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια χρόνου στη ζωή του και αποφασίζει να την αλλάξει, εγκαταλείποντας τα στερεότυπα και τον συντηρητισμό. Αν και αυτή είναι μια φάση που προφανώς τη περνάμε όλοι, οι καταστάσεις που θα ζήσει δεν είναι τόσο ιδανικές...