Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...
Θα περίμενε κανείς οτι η DC προσπαθεί να τοποθετηθεί ως άξιος αντίπαλος της Marvel. Και ενώ στον κόσμο των κόμικς είναι πράγματι ανταγωνιστική, είναι δύσκολο να δούμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει σύντομα στο κινηματογραφικό σύμπαν. Είναι κρίμα όταν σκέφτεσαι ότι και σε αυτό θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη. Αν και έχω δει μόνο την κινηματογραφική έκδοση, δυστυχώς δεν ήταν τόσο διασκεδαστική...
Τσαϊνατάουν (1974)
Ένας θρίαμβος ηθοποιίας, ιδιαίτερα από τον Jack Nicholson, ο οποίος είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ηθοποιούς αν και στο ξεκίνημα της καριέρας του, ο οποίος εκτελεί μία από τις καλύτερες ερμηνείες του. Δίνει ζωή στον χαρακτήρα του J.J. Gittes και υπάρχουν σκηνές στην ταινία σχεδόν τηλεπαθητικές, όπου ξέρουμε τι σκέφτεται χωρίς να χρειάζεται να μας πει. Η Faye Dunaway, νευρωτική...