Όποιος περίμενε να δει κάτι καλύτερο από τον Ντουέιν Τζόνσον, καλά να πάθει. Λίγο φαντασίας, λίγο περιπέτεια, λίγο καταστροφής, λίγο Jumanji 2, λίγο San Andreas Επικίνδυνο Ρήγμα, λίγο ο Πλανήτης των Πιθήκων και πολυυυυυυ Godzilla, η ταινία απογοητεύει πολύ νωρίς, καθώς η συνέχεια γίνεται αντιληπτή από νωρίς - ακόμα και οι σκηνές μάχης των ζώων - και ακόμα περισσότερο αν έχεις δει...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Ο Ζωολογικός Μας Κήπος (2011)
"Ξέρεις, μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι είκοσι δευτερόλεπτα τρελού θάρρους. Κυριολεκτικά είκοσι δευτερόλεπτα απλά ντροπιαστικής γενναιότητας. Και σου υπόσχομαι οτι κάτι υπέροχο θα προέλθει από αυτό" Η ζωή του Benjamin Mee (Damon) αρχίζει να καταρρέει. Η γυναίκα του πέθανε, ο γιος του αποβλήθηκε από το σχολείο και εκείνος εγκατέλειψε τη δουλειά του. Με την ελπίδα να ξεκινήσουν...