Το «Διαζύγιο Θανάτου» είναι μάλλον ένα ριμέικ του μεγάλου «Ραντεβού στο Παρίσι», αλλά τελικά (όπως θα δείτε κι εσείς) δεν του αξίζει. Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να ξανακάνουν την original ταινία αφού αυτή είναι μεγαλειώδης μέχρι σήμερα, τόσο ως θρίλερ Χίτσκοκ όσο και ως κωμωδία. Αλλά το έκαναν ξανά, και όπου στην αρχική ταινία πρωταγωνιστούσε ο Cary Grant...
ο μικρος ραουφ ψαχνει να αγορασει ενα ροζ μαντηλι για να το χαρισει στη ζανα που αγαπουσε ομως δεν το βρηκε .οταν ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ η ζανα οραουφ γεμισε το φερετρο με ροζ λουλουδια....ετσι τελειωσε το ΡΟΖ.καλο ταξιδι ραουφ και ζανα μαζι με ΡΟΖ.........ΙΣΩΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΒΡΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΡΑΟΥΦ.....
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...