ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ,ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΈΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ!ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ...
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...