Ο Εντ Χάρις σε έναν από τους πολλούς κακούς ρόλους του τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει και με τη Λονγκόρια, αλλά απ΄αυτή δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερα έτσι κι αλλιώς. ΟΟ Μάικλ Πένια αδιάφορος. Το σενάριο βαρετό, πολυπαιγμένο, προβλέψιμο, εύκολο και η παραγωγή η απολύτως βασική. Άλλωστε δε πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, η ταινία κυκλοφόρησε μόνο σε DVD....
Μόνο που οι γενναίοι δεν τα πήγαν και πολύ καλά στο box office και δεν έλαβαν πάρα πολύ καλή κριτική για τη σεζόν που κυκλοφόρησε η ταινία, οπότε αποδείχθηκε ότι δεν είχε μεγάλη επιτυχία στις δύο αυτές κατηγορίες. Ένα άλλο μειονέκτημα, είναι οτι τα πάντα βυθίζονται τόσο πολύ στη βαθιά αμερικάνικη κουλτούρα - πράγμα που δεν είναι τόσο κακό για τους Αμερικάνους, όμως για τους υπόλοιπους...
When the Mist Clears (2022)
Εδώ υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να το προσπεράσεις εύκολα και λέγεται Gena Miller στον ρόλο της Ισαμπέλας. Είναι και το μοναδικό αξιοθέατο της ταινίας - αν τη δείτε, θα καταλάβετε. Η πρωταγωνίστρια, είναι κακομαθημένη και δεν είναι σίγουρη τι να κάνει με τον εαυτό της (ή με το απίστευτο σώμα που της έχει δώσει ο Θεός) και την παίρνουν επίσης από αυτόν τον κόσμο ... είναι ακόμα...