Το να είσαι φτωχός από επιλογή είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι φτωχός από ανάγκη. Το "Η Χώρα των Νομάδων" δεν είναι κακή ταινία, αλλά είναι πολύ υποκριτική ή τουλάχιστον μια πολύ αφελής ταινία. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που «ταξίδευαν» και κατακτούσαν τη Δύση το έκαναν αυτό όχι λόγω της επιθυμίας για περιπέτεια αλλά λόγω των τρομερών συνθηκών που ζούσαν. Απλώς ήλπιζαν...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Πολίτικη Κουζίνα (2003)
Μια συνάντηση με μια ιδιαίτερη πόλη. Μια μετρημένη ματιά στην πολιτική, φυλετική και θρησκευτική μισαλλοδοξία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στη μεταπολεμική Κωνσταντινούπολη. Με εξαιρετικές γεύσεις, χρώματα, δυνατές παραδόσεις, με μια συγκινητική ιστορία αγάπης. Μια ταινία που γίνεται, σκηνή με σκηνή, μαγεία κι ένα ταξίδι πνεύματος σε ένα μέρος της Ευρώπης που διατηρεί προσεκτικά...