Roberto Duarte - Ταινίες
Από τις καλύτερες παραγωγές με σχέση την επίθεση των Αμερικανών στο Ιράκ. Το πρώτο μισό της ταινίας είναι αρκετά ενδιαφέρον και δημιουργεί αγωνία και μυστήριο για το τι συμβαίνει και τι θα δούμε. Στη συνέχεια τα πράγματα περιπλέκονται καθώς μπλέκονται πολλοί στην υπόθεση και κάποια στιγμή δεν ξέρεις ποιός είναι με το μέρος ποιού. Ο Ματ Ντέιμον ως πρωταγωνιστής έχει τον ρόλο του...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά