Η αλήθεια είναι ότι μία πολεμική ταινία έχει το κατάλληλο φόντο για να δείξει έντονα συναισθήματα και στιγμές. Πόνος, οργή, δυστυχία, γενναιότητα, ηθική, επιβίωση, όλα αυτά παλεύουν και στην πραγματικότητα αλλά και σε μία ταινία για να αποδοθεί το κλίμα του πολέμου. Η διαφορά είναι ότι στις περισσότερες σύγχρονες ταινίες, όπως και σε αυτή εδώ, όλα αυτά είναι καλογυαλισμένα, δηλαδή...
Σε καμιά περίπτωση δε μπορείς να πεις οτι είναι αδιάφορη. Αν και υπολείπεται της πρωτοτυπίας και της πλοκής της ομώνυμης και πρωτότυπης ταινίας του 1995, στέκεται αξιοπρεπέστατα χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες (άλλωστε πρόκειται για περιπέτεια) αλλά με πολλά χορταστικά εφέ. Ο Ντουέιν Τζόνσον έχοντας ήδη παίξει σε αρκετές - παρόμοιες συνήθως - ταινίες, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα πρώτα...
Μία Υπόσχεση (2013)
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.