Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω δει αυτήν την ταινία, αλλά πρέπει να είναι περισσότερες από δέκα, ωστόσο ποτέ δεν τη βαριέμαι, δεν χάνει ποτέ τον αισθησιασμό της και τη βρίσκω ακόμα έντονη, παρόλο που θυμάμαι τους περισσότερους διαλόγους σε κάθε σκηνή . Όσο περισσότερο παρακολουθείτε μια πολύ καλή ταινία, τόσο περισσότερο μεγαλείο ανακαλύπτετε σε αυτήν. Αυτό που πραγματικά με...
Διαζύγιο Θανάτου (2002)
Το «Διαζύγιο Θανάτου» είναι μάλλον ένα ριμέικ του μεγάλου «Ραντεβού στο Παρίσι», αλλά τελικά (όπως θα δείτε κι εσείς) δεν του αξίζει. Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να ξανακάνουν την original ταινία αφού αυτή είναι μεγαλειώδης μέχρι σήμερα, τόσο ως θρίλερ Χίτσκοκ όσο και ως κωμωδία. Αλλά το έκαναν ξανά, και όπου στην αρχική ταινία πρωταγωνιστούσε ο Cary Grant...