Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Πραγματικά θυμάμαι ότι η πρώτη ταινία ήταν καταπληκτική με την cool μουσική και το όμορφο animation. Η Lionsgate έκανε καταπληκτική δουλειά. Μέχρι που ήρθε η συνέχεια, το Μπάντι 2. Θα πω πως είναι απαίσιο. Το animation είναι φρικτό, το ύφος της μεταγλώττισης είναι κακή και οι ήχοι των κινουμένων σχεδίων δεν ταιριάζουν στην ταινία. Σε σχέση με το πρώτο Ροκ Σταρ, πέταξαν τους καλούς...
Τσέρνομπιλ (2019)
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...