Καλή. Καλή η Κέιτ Γουίνσλετ, καλός ο Μπρόλιν, συγκινητική η ιστορία και πολύ ρομαντική μπορώ να πω, ρεαλιστικό το τέλος επίσης. "Κλειστό" το σενάριο, διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος του μέσα σ ένα σπίτι, και βασίζεται στο ερωτικό παιχνίδι μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Η Γουίνσλετ προσπαθήσει να ισορροπήσει τους ρόλους μητέρα-γυναίκα, ο Μπρόλιν να ισορροπήσει το "καλό παιδί"-κατάδικος....
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
Ο Εξολοθρευτής (1984)
I love 80's... Ταινία που άφησε ιστορία, για τόσους πολλούς λόγους. Μετά το Κόναν ο Εξολοθρευτής και το Κόναν ο Βάρβαρος, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ πρωταγωνιστεί στη πρώτη του πραγματικά διάσημη ταινία σε σκηνοθεσία του μετρ του είδους, του Τζέιμς Κάμερον. Η ταινία πρωτοπορεί για την εποχή. Ακόμα και στα οπτικά εφέ, αν εξαιρέσουμε τη σκηνή που βγάζει το μάτι του μπροστά στον καθρέφτη...