Αυτή θα μπορούσε να ήταν μια πραγματικά στιβαρή ταινία δράσης - σίγουρα είχε αξιοπρεπή προϋπολογισμό και ένα δυνατό πρωταγωνιστή (μιλάω για τον Ντένζελ γιατί ο Κρις Πάιν ήταν ανέκαθεν ένα τίποτα ως ηθοποιός) - αλλά το κουραστικό σενάριο κατακλύζει τη δράση με περιττές τεχνικές λεπτομέρειες και βαρετή ανάπτυξη χαρακτήρων, ενώ το σκηνοθετικό σήμα κατατεθέν στυλ του Scott - φρενήρης...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Jurassic World: Το Βασίλειο Έπεσε (2018)
Αν κάποιος έχει δει το jurassic park του 1993 δεν χρειάζεται να δει κανένα από τα υπόλοιπα για τον απλούστατο λόγο πως κάθε sequel είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Το Βασίλειο Έπεσε είναι το τελευταίο της σειράς και φυσικά το χειρότερο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, οι δεινόσαυροι τρώνε τους κακούς και οι καλοί επιβιώνουν, απλά αλλάζουν οι χαρακτήρες. Ούτε μπορούμε να πούμε πώς...