Το να είσαι φτωχός από επιλογή είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι φτωχός από ανάγκη. Το "Η Χώρα των Νομάδων" δεν είναι κακή ταινία, αλλά είναι πολύ υποκριτική ή τουλάχιστον μια πολύ αφελής ταινία. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που «ταξίδευαν» και κατακτούσαν τη Δύση το έκαναν αυτό όχι λόγω της επιθυμίας για περιπέτεια αλλά λόγω των τρομερών συνθηκών που ζούσαν. Απλώς ήλπιζαν...
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής (2015)
Θα τη λάτρευα αν ήμουν στην ηλικία των 14-18. Μπορεί να αναφωνούσα και ένα "Ααααααααα", εντυπωσιασμένος με όλον αυτόν τον χαμό που γίνεται. Τώρα πια, με αφήνει όχι απλώς αδιάφορο, αλλά δυσαρεστημένο καθώς δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε έναν ώριμο θεατή. Ναι, την είδα, γι αυτό και μπορώ να εκφέρω γνώμη, αν και δε νομίζω οτι η γνώμη μου θα ήταν διαφορετική αν δεν την είχα δει, γνωρίζοντας...