Ένας πρώην στρατηγός (Ben Kingsley) καταζητείται από τη διεθνή κοινότητα για εγκλήματα πολέμου. Προστατεύεται από τους υποστηρικτές του. Στο καινούριο του κρησφύγετο παίρνει νέα υπηρέτρια, την Tanja (Hera Hilmar). άλλα έχει υποψίες για τη νεαρή υπηρέτρια που δεν είναι καλή στο καθάρισμα ή το μαγείρεμα. Κατά την δική μου άποψη, η ιστορία ακολουθεί λάθος πρωταγωνιστή. Σίγουρα, ο Kingsley...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Εκείνη (2016)
Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....