Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Πραγματικά δεν έχω λόγια γι αυτή τη ταινία. Ποτέ δε συμπαθούσα τον Ράσελ Κρόου - σαν ηθοποιό φυσικά - κι ομολογώ πως αυτή εδώ η ταινία δεν με έκανε να τον συμπαθήσω περισσότερο. Αν εξαιρέσουμε αυτό το υποκειμενικό θέμα ΜΟΥ, η ταινία είναι καταπληκτική καθώς αγγίζει οποιονδήποτε είχε οποτεδήποτε προβλήματα στην οικογένεια (και ποιός δεν είχε δηλαδή!). Το δάκρυ τρέχει άφθονο (και...
San Andreas: Επικίνδυνο Ρήγμα (2015)
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα