Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Πίσω από τις Θυμωνιές (2022)
Πολύ καλή ταινία.Αξιζει να τη δείτε.Σηκωθειτε από τον καναπέ σας και δείτε τι και γιατί συμβαίνει στα βόρεια σύνορα μας..Φοβερή σκηνοθεσία που παρουσιάζει τους 3 πρωταγωνιστές ξεχωριστά και ταυτόχρονα το έργο τρέχει.Νεες ιδέες από ανθρώπους που προφανώς έχουν σπουδάσει πολύ το αντικείμενο τους.Μπραβο και στους ηθοποιούς που ενσωμάτωσαν τους ρόλους τους.Αναστασια φοβερή.