Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Αρκετά καλή ταινία. Δεν την είχα δει, γιατί είχα επηρεαστεί από τις αρνητικές κριτικές. Διάβασα εδώ όμως τα σχόλια των αναγνωστών κι αποφάσισα να τη δω. Τελικά το κοινό έχει δίκιο κι όχι οι κριτικοί (αν και υπήρξαν και κάποιοι που έγραψαν συμπαθητικές κριτικές). Συνοψίζω: Βλέπεται όντως αυτόνομα κι έχει αινιγματικό-σκοτεινό τέλος (η απόλυτη ανατροπή).
Ναυάγιο στην Παράνοια (2009)
Η κρουαζιέρα μιας ομάδας νεαρών καταλήγει σε ναυάγιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Καταφεύγουν σε ένα πλοίο-φάντασμα όπου είναι μόνοι τους. Αυτοί κι ο δολοφόνος τους. Η ταινία κινείται στα πλαίσια του γνωστού σεναρίου όπου νεαροί πάνε διακοπές, ξαφνικά καταδιώκονται και δολοφονούνται ένας-ένας. Ωστόσο αυτή, εκτός από ΣΧΕΤΙΚΑ καλογυρισμένη, κρατά την αγωνία και το μυστήριο πιο στιβαρά...